De straten van Yuka

Sheena zwaaide nog even en begon toen door te lopen, misschien zo ze nog even wat gaan drinken maar veel zin had ze daar niet in. Aqua vloog een klein stukje van de grond achter haar aan. Ze streelde zijn ruwe huid en glimlachte. Hij was lief en ze zou niet weten wat ze zonder hem zou moeten.

New
_

Aris had haar kap ver over haar hoofd getrokken. Om de zoveel tijd keek ze even naar boven of ze Darweimn zag. Wat gelukkig zo was want het was een heldere nacht. De cape volgde haar zachtjes wapperend. Haar voetstappen hoorde je nauwelijks alleen als je je erop concentreerde. Aris zou gaan oefenen met Darweimn. Ze was op zoek naar een goede plek om het dak op te klimmen in de buurt van het bos. Aris hoopte dat ze niemand tegen zou komen. Alles was donker en Aris zuchtte. Ze maakte een klein vlammertje in haar hand die haar wat licht gaf.

De laarzen van Jake klakte zacht over de stoffige en zanderige straatstenen, terwijl hij in een ritmisch tempo door de straten en stegen heen glipte, als een schaduw, opzoek naar een plek waar hij het beste kon overnachten voor een zacht prijsje. Want erg ruim had hij het op het moment namelijk niet. Helemaal niet zelfs. Hij had geen rooie cent op zak op het moment. Alles wat hij had, had hij er doorheen gejast op de zwarte markt, aan de reparatie van zijn wapens, veel te lux eten en drank. Ergens wist hij wel dat die laatste twee dingen een slecht idee waren, maar ja, welke vent op aarde weigert er nou een stevige scheut goede alcohol?
Er was op het moment dus maar één oplossing tegen zijn geldprobleem, het als een laffe diep van mensen die hij tegen kwam jatten en dan zo gaan sparen. Dat kon niet moeilijk zijn in een stad als Yuka toch? Als het overdag was tenminste. Want nu was er geen sterveling te bekennen op de straten. Dus dat zou een nachtje tussen de kartonnen dozen en de vuilniszakken worden.
Verbaasd liet hij zijn pas vertragen toen hij iemand in een mantel gehuld over straat zag lopen, zijn richting op. Een grijns op zijn gezicht kon hij nauwelijks en met veel moeite onderdrukken. Ha, perfect... zijn reder in nood. Misschien zou hij dan toch nog een nacht in de herberg op een goed bed kunnen doorbrengen, in plaats van op de harde grond waar hij nu overheen liep.
Langzaam bleef hij vooruit lopen en wachtte hij af tot hij de juiste afstand gecreëerd zou hebben. Dan zou hij toeslaan en het figuur beroven van alles dat ook maar een beetje waardevol was.

Aris was niks opgevallen. Ze was nu erg geoncentreerd op Darweimn die negers te bekennen was. "Waar ben je?" vroeg ze hem. Ze kreeg even geen antwoord en toen hoorde ze achter zich zacht geklapwiek. Onmiddelijk stopte Aris en deed haar kap af. Darweimn landde in de grootste steeg waar. Aris keek om zich heen, ze zag dacht ze iemand maar wist dat niet zeker. Daarom liep ze gewoon naar Darweimn toe, ook maakte ze een klein vuurtje in haar hand. "Waar was je?" "De hele tijd boven je, alleen erg ver." "Hmm, doe dat maar overdag.."

Het was een koude ochtend in Yuka. Diep in zijn vest gehuld liep Blade over straat. Hij was vroeg wakker geworden, waardoor? Dat wist hij niet. Na eerst nog een uur te hebben liggen woelen is hij eruit gegaan. Zachtjes, om zijn vriend niet te storen. Nog steeds was Blade blij met de kamer die hij mocht lenen, geen kosten voor huur en gratis eten. Wat wil je nog meer? Met grote passen banjerde Blade verder door de straten. Er moest eens wat gebeuren in zijn leven, dat eeuwig baantje zoeken werd ook een beetje vervelend, saai zelfs

In een cape gehult en rillend liep Sheena over de koude straattegels van Yuka, met haar blote voeten. Nou, dit was beter dan schoenen, daar had ze nooit aan kunnen wennen. Ze liep over de straten en wist eigenlijk niet waarom en waar ze heen ging, maar ze kon toch niet meer slapen dus had besloten om maar even in Yuka te gaan wandelen. Tenslotte was het nog erg rustig en daar hield ze wel van.

In gedachten verzonken liep Blade bijna tegen een meisje op dat er aardig verkleum uit zag. Zijn ogen gingen omlaag naar haar voeten "heb je het niet ontzettend koud" riep hij geschrokkken uit. Blote voeten, met dit weer!?

Sheena zette geschrokken een stap achteruit toen ze bijna tegen een jongen opbotste. Ze keek hem aan en trok een scheef gezicht bij zijn vraag. 'Tja, het is koud, maar beter dan schoenen.' Zei ze eerlijk en ging even heen en weer met haar tenen om ze warmer te houden. 'En jij dan, jij bent ook vroeg op.' Zei ze.

Verbaast keek Blade naar haar voeten. Nouja ieder had zo'n zijn afwijking dacht hij. "Ik was gewoon wakker, je kent het wel" hij keek haar even aan. Hij herkende haar wel, maar waar van dat was hij vergeten. Het had wat met Iyona te maken dat wist hij zeker.

Sheena keek omhoog naar de jongen. Zijn pikzwarte haar herkende ze ergens van, volgens haar was het die jongen die ze toen aansprak op de meetparty. Opeens schoot haar zijn naam naar binnen. 'Blade.' Zei ze en glimlachte. 'Je bent Blade toch?' Vroeg ze voor de zekerheid, anders was het erg gênant geweest.