berta´s bloemen

Dust volgde Natas, maar bleef in de winkel staan. "We gaan niets geks doen hoor." zei Dust verontschuldigend toen hij de boze blik van Berta zag. "We zijn alleen heel goede vrienden." Snel zocht hij met zijn ogen de winkel af om te kijken of er nog mooie bloemen stonden, maar hij zag er geen. "Gewoon een slaapfeestje." zei hij rustig. Waarschijnlijk dacht Berta er heel anders over, maar het maakte hem nu niets uit. Natas was oud genoeg om te bepalen wat ze deed en niet. Hij zag Natas kijken en wenkte haar. "Kom je?" vroeg hij vriendelijk. Zelf liep hij al naar buiten, maar wachte met opstijgen omdat Natas het moest oefenen.

Snel liep Natas achter Dust aan door de winkel. Ze rook nog een keer de prachtige bloemen in en keek toen weer naar Berta. ''Er gebeurt niks hoor'' zei Natas blij. Daarna keek ze niet meer om naar Berta. Ze was wel haar pleegtante aar ze was nog niet eens dicht in de buurt voor moeder zijn. Natas keek naar Dust die buiten zta te wachten. ''Laat me raden weer een les'' zei Natas met een grote glimlach.

"Nee, gewoon opstappen. Tenzij je graag les wil, maar het is een beetje te donker vind ik. Zo kan ik niet goed controleren of alles goed gaat." zei Dust. "Ik wilde gewoon samen in draf naar mijn huisje gaan. En ik zie dat je je daar om gaat kleden. Heb je je kleine vriend mee? Schysta zal het leuk vinden om hem weer te zien." Dust liet expres het woord draak achterwege want er kwamen een aantal dronken bewoners langs. Dust keek naar Natas om haar aan te sporen op Arachni te klimmen.

''Oke geen les dan'' zei Natas terwijl ze er al op begon te klimmen. Na met Dust en Aris geoefent te hebben wist Natas wel hoe ze dat moest doen. ''Tuurlijk zit max in de tas'' zei Natas blij tegen Dust terwijl ze haar tas een beetje heen en weer bewoog. Het maakte een raar geluid maar Max was niet wakker te krijgen. Toen Natas de dronkaards zag verdween meteen haar lach. ''Wat dom zijn hun'' mompelde Natas terwijl ze naar onder keek.

Dust steeg ook op Arachni, maar achter Natas zodat hij haar kon opvangen als ze zou vallen. Hij zette Arachni aan tot een draf en zei toen tegen Natas "Probeer met het paard mee te bewegen. Dat is het enige advies wat ik je nu kan geven." Hij stuurde Arachni de straatjes uit en naar zijn hutje. "En nu op naar mijn huisje." zei hij meer tegen zichzelf en Arachni als tegen Natas. Arachni hoorde het en hij hinnikte. Hij trok zich los en begon toen te draven.

Natas probeerde haar glimlach weer te voorschijn te halen. Snel vergat Natas die dronken mannen en keek weer dromerig naar Dust. ''Ik ben benieuwd of het verandert is '' vroeg Natas zich hard op af. Ze was een paar dagen geleden daar wel geweest. Daar ontmoette ze namelijk Dust voor het eerst. Meteen moest Natas denken aan dat moment dat hij haar onder schot hield. Het was duidelijk niet liefde op het eerste gezicht als je daaraan dacht. Natas begon er zelfs een beetje om te lachen toen ze dacht wat er verschil er tussen nu en toen zit.

"Waarschijnlijk is het zoals je je het herrinert. Alleen dan met jouw bloem voor de deur en nieuwe bloemen in de kamer." zei Dust zachtjes terwijl ze het bos inreden. Hij gaf haar nog een kusje op haar oor, de enige plek waar hij nu bij kon en ze waren bijna bij zijn hutje. "Hopelijk heeft Schysta er geen rotzooi van gemaakt." zei Dust glimlachend.

-----
lets go to my place