Het centrum van Okasu

Okasu, een rustig dorpje, maar met veel handel. In het centrum van Okasu staat elke dag wel een mark. Hier kan je verschillende dingen kopen, maar de verkopers zijn niet zo aandringerig als in Yuka. Ze wachten hier rustig af tot er iemand naar hun toegestapt komt. Ze zijn stil maar letten wel altijd goed op, dus magie gebruiken kan hier niet en je moet je draak houden in lege steegjes of plekken, waarvan je weet dat er niemand komt. In de avond, is er echt niemand meer op straat. De mensen in Okasu houden niet van de avond, dus dan trekken ze zich terug. Dan kan je gewoon met je draak over de straten lopen en je kan je magie gebruiken, maar je moet altijd oppassen.

Level; 2
Personen; maakt niet uit
Regels; magie en draken niet overdag in zicht, alleen in de avond.

Sheena kwam aan in Okasu, eindelijk, naar een lange tocht door de bergen. Ze was blij, want ze was in Okasu toen de avond net was gevallen en het was stil op de straten. De laatste winkels gingen dicht, de laatste ramen werden dicht gedaan en de kinderen werden naar binnen geroepen. Ze wandelde nu nog door een klein steegje, met Aqua achter zich aan. Omdat ze het nu nog te riskant vond, maar als ze zeker wist dat alles stil was, zou ze gewoon over straat gaan lopen met Aqua. Ze kende de mensen in Okasu en ze wist dat ze niet buiten zouden komen.

"Blijf hier" fluisterde Rose tegen Cairo "Ze zijn hier oplettend, tenmnste van wat ik gehoord heb" zei ze en gaf Cairo een klopje tegen zijn hals. Nog steeds gaf Cairo geen antwoord, zoals gewoonlijk. Ze had gemerkt dat de meeste draken praatte tegen hun baasjes. Maar Cairo maakt eigenlijk nooit op die manier contact, hij deed het meer non-verbaal. Met lichaamshouding of aparte geluiden. Ze klopte hem nog even tegen zijn hals en liep toen weg richting de stad. Ze waren samen afgestegen op een plek vlak bij Okasu die omringd was met struiken en waarschijnlijk niemand zou komen.
Rose keek nog even om en glimlachte naar hem "Tot straks"

Sheena liep verder door het steegje en rilde zachtjes door de frisse wind die er die avond waaide. Ze draaide zich om naar Aqua en gebaarde dat hij in het steegje moest blijven terwijl zij een beetje rond keek. Na een tijdje zou hij wel uit het steegje kunnen, maar nu nog niet. Ze liep verder en Aqua bleef in het steegje. 'Wacht.' Mompelde hij toen. Ze stopte met lopen en draaide zich weer om. 'Wat is er?' Vroeg ze bezorgt. 'Niets om je zorgen over te maken, maar ik voel de aanwezigheid van een draak, best wel sterk en goed.' Zei hij.