Het hoge gras

Andrews bedacht opeens dat een blaadje geen leuk speelgoed is en hij vloog weer naar de grond. Ookal was Max meer gegroeid dan hijsinds ze bij hun baasjes waren, was hij al even groot, Andrews lichaampje is klein in verhouding tot zijn vleugels.

Owen knikte instemmend. Hij vroeg zich af hoe groot Andrew zou worden als hijzelf sterker zou worden. Hij keek vergelijkend naar wat Max gegroeit was sinds hun laatste ontmoeting.


jippie nog maar 30

Natas zag Owen kijken naar Max en kon zelf wel raden waar hij aan dacht. ´´Max groeit weinig hoor, hij is een minidraak ben ik achter gekomen. DIe zijn alleen een stuk sneller maar ook een stuk kleiner´´ legde Natas uit. Ze wist dat er verschillende soorten draken waren en dat Max anders was dan de andere maar dat was goed zat vond ze. ´´Ik denk niet eens dat hij nog verder groeit dan dit´´ zei Natas oprecht.

"Hmm, ik denk dat hij nog wel gaat groeien, ik bedoel, kijk maar nar Lewis, Max word misschien niet zo groot, maat Lewis moet ooit ook klein geweest zijn." Hij keek naar Andrew. "Andrew is een lucht draak, zijn soort leeft bijna hun hete leven in de wolken, daaron hebben ze een heel klien lijf in vergelijking tot hun vleugels." Andrew knikte "Ik heb een paar herinneringen van verhalen van toen ik net gelegd was, Mijn mama vertelde over de luchtdraken . Dat zegen ze ook bij jullie mensbeesten, een baby hoort al geluiden voo..." opeens schoot er een vogeltje langs, en Andrew zoefte erachterna.

Natas luisterde naar Owen en Andrew. Toen Andrew weg schoot vloog Max snel achter hem aan. Natas keek de draken achter na en daarna keek ze naar Owen. ´´We zien wel´´ zei ze omdat ze het niet wist en omdat het niet bij Natas uit maakte. Natas keek naar Owen en vroeg uiteindelijk ´´zullen wij anders samen trainen´´.

"Oke, ik vind het goed" Zij hij maar, toen schoot hem oppeens iets te binnen "met of zonder krachten?"

Andrews prooi schoot weg, en hij keek om. Hij zag max vliegen. Hij maakte een scherpe draai en keek hem aan. "Wat gaan we doen" vroeg hij.

Natas keek Owen aan of hij de domste vraag ooit had gesteld. ´´Met krachten natuurlijk om te oefenen´´ zei Natas om het maar nog eens te verduidelijken voor Owen. ´´Tenminste als je het durft´´ zei Natas plagend.
Max remde met zijn kleine vleugels heel hard af om niet tegen een boom aan te botsen. Het lukte nog net voor de boom te stoppen. Opgelucht hield Max adem en keek Andrew aan. ´´Niet botsen´´ zei Max blij.

"Goed plan" zijn Andrew en hij vloog verder omhoog. "Zo hoeven we in ieder geval niet uit te kijken voor bomen" hij grijnsde en vloog bijna tegen een gans op. "Aleen zijn vogels nu een probleem" zei hij er schaapachtig achterna.

Owen knikte "Best, al ben jij wel sterker." Hij ging stevig staan en keek naar Natas "Kom maar op" en hij stuurde een paar luchtbolletjes in zijn handen.

Max vloog Andrew achter aan. Toen hij de gansen zag en hoorde wat Andrew zei kwam er een grote grijns op zijn gezicht. ´´Ik weet misschien wel iets om ze weg te jagen´´ zei hij grijnzen en mysterieus.
Natas glimlachte en zei ´´maar dat zegt niet alles´´. Ze wist zelf dat ze wel iets sterker was maar dan zou het nog interessant kunnen worden. In haar handen deed ze het zelfde als Owen maar bij haar kwamen wel iets grotere luchtballen.

Andrew grinnikte en joeg wat ganzen bij zijn vleugels vandaan. "Wat dan?" vroeg hij nieuwschierig.

Owen knikte en hij schoot de bolletjes een voor een naar Natasterwijl hij in een grote circel om natas heen begon te rennen. De helfd miste en hij maakte weer nieuwe die hij bijna meteen weer afschoot.

Natas schrok van de bollen en probeerde dus zo hoog mogelijk te springen terwijl ze haar luchtbollen ook af schoot. Ze kwam alleen iets hoger dan ze dacht. Maar dat gebeurde ook niet lang want al snel zakte ze weer naar de normale 10 centimeters. Daar was Natas wel opgelucht over omdat het vertrouwder aan voelde. Daarna begon Natas gewoon de andere luchtbollen te ontwijken wat helaas niet altijd lukte.
Max keek heel mysterieus en zei ´´ik laat het wel zien´´. Hij haalde diep adem en begon toen zo hard te grommen als hij kon. Natuurlijk vlogen meteen al de ganzen weg door de grom.

Andrew schoot in de lach. "Dat hadden ze waarschijnlijk niet verwacht van een vliegende slang ter grootte van een hond." Hij deed Max na en vloog luid grommend achter de ganzen aan.

Owen schrok van Natas aanval. Haar bollen waren veel sneller en sterker. Hij struikelde door een exemplaar dat tegen zijn rechterschouder knalde. Hij krabbelde overeind en begon ook te zweven, alleen dan lager. terwijl hij met zijn rechter hand bleef vuren probeerde hij met links een lichte kneuzing á la blauweplek te helen, of tenminste te verzachten.

Natas wou wel terug aanvallen maar ze was te druk bezig met ontwijken. DIt gaf Owen de kans om een beetje te genezen. Maar Natas pakte al haar naalden voor dalijk.
Max deed het zelfde en begon verder te grommen.

Owen was klaar met zijn schouder, en zag dat Natas naalden tevoorschijn haalde. "Hmm...dat kan nog eens lastig gaan worden." zei hij nonchalanter dan hij erover dacht. Hij trok zijn zwaard uit de schede. "Zo kan ik me nog een beetje verdedigen" zei hij bij zichzelf "En het is eerlijker, zij heeft nu ook immers wapens"

Natas zag dat Owen zijn zwaard vast pakte dus gooide ze meteen haar naalden. Gelukkig met haar krachten kon ze hen nu sturen dat ze precies naar de goede plek in zijn arm gingen zodat zijn arm zou verlamt raken. Nu alleen hopen dat ze raak zouden zijn ?

Ookal had hij zich er ala een beetje op voorbereid toch schrok hij alsnog van de op hem afkomende naalden. Hij dacht razendsnel na, zijn zwaard zou niet helpen, te smal, dus hij liet het vallen. met beide handen maakte hij en luchtstoot die de naalden van richting veranderde en vaart deed minderen. In plaats van in zijn arm boorden ze zich ondiep in zijn been. Hij dook een beetje in elkaar. Door zijn been trok een stekende pijn.

Natas maakte gebruik van de pijn die Owen had. Ze begon wat andere naalde langs Owen te gooien voor later. Daarna wou Natas razend snel haar naalden pakken. Maar omdat ze met haar hand zo´n beweging maakte kwam er een soort van boomerang die de eerste stuk van het gras bij Natas helemaal door midden sneed. Natas keek verbaast naar het gras . Had zij dat net gedaan ?

JIPPIE LVL 2

Ik heb net het stukje van de bijkracht helen gelezen, en iets interessants ontdekt, hier komt het

Level 1:
Wauw, je hebt het begin van de kracht helen. Je kunt kleine ondiepe wonden helemaal genezen. Ook kun je van grote wonden de pijn verzachten, niet de hele wond genezen.Verder kun je de energie van andere afpakken, lang niet alles maar ongeveer een derde moet lukken. Omgekeerd kun jij ook een derde van je energie afstaan. Let op dat is erg gevaarlijk vooral aan iemand met de kracht Aura of Telekinese kunnen hier onbewust misbruik van maken en je hele energie voorraad meesleuren....
Let op deze kracht is nieuw en zal lang niet alles doen van wat jij wilt dat het doet

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Owen maakte gebruik van Natas verwarring. Hij verzachtte de pijn van de wondjes. hij concentreerde zich op natas, en voelde een beetje energie stromen van Natas naar hem. Dat was hem nog nooit overkomen. Eens kijken wat het voor uitwerking zou hebben.

Ik kom ook net achter dit

level 3 metaal

Eindelijk krijg je er nieuwe krachten bij. Dat is ook wel nodig omdat je de grens nu over kan steken.
Je kunt nu metalen brokken en voowerpen van max 30 kilo verplaatsen. Ook kun je iemands zwaard dolk of iets anders krom vormen. Je kunt nu ook metalen ballen/pegels of whatever sturen in een straal van 50 meter.
Ook kun je het begin van het sturen van edele metalen zoals zilver en goud. Zo kun je bijvoorbeeld iemands zilveren kettinkje om iemands nek verkleinen en de eigenaar laten stikken. Maar let wel op, je hebt nu weer nieuwe krachten en je moet ze weer leren gebruiken.

Leuk om er nu pas achter te komen he
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Natas voelde zich zwakker worden maar lette er niet op. Ze consentreerde zich op het zwaard van Owen die langzaam krom kwam te staan. Natas was zelf verbaast erover maar vond het wel leuk om te doen. Ze wist niet of Owen het merkte maar ze besloot om in aanval te gaan. Haar metalen die ze over had maakte ze vuisten van en daar weer groten messen/zwaarden van. Daarna rende ze naar Owen toe.

Owen pakte zijn kromme zwaard, dan had hij er tenminste een. Hij bedacht dat als hij een van haar zwaarde afpakte, zij die ook kon buigen, dus dat had geen zin. Hij gebruikte de kracht die hij van natas had gestolen om te gaan zweven en een luchtstroom te maken waarbei hij zichzelf naar achter blaast en natas uit balas probeert te halen. Nog net kan hij een paar van Natas wapens ontwijken, maar alsnog haalt een langzwaard de zijkant van het eerder door de naalden getroffen been open.

Natas viel bijna op de grond maar met een luchtkoprol kon ze nog wel goed staan. Ze keek om zich heen tot ze Owen zag. Owen zweefde dus ook. Natas was er verbaast over maar liet het niet meteen merken. Ze consentreerde zich en langzaam kwam er een tornado onder Owen. Het was zeer moeilijk en het was maar een paar centimeter hoog maar misschien was het genoeg als afleiding.

Owen schrok zich te pletter, en een schoen kwam in het ding vast te zitten. Met behulp van lucht kracht probeerde hij de tornado te ontmantelen toen dat was gelukt, begon hij de veel lichtere wond dan het eruit zag, te genezen.

Al snel vloog de tornado al uit elkaar maar Natas ging weer in de aanval. Met een gigantische luchtbol maakte ze een schild om zich heen zodat niet weer het zelfde kon gebeuren dan net. Daarna haalde ze vol uit naar zijn benen.

Owen sprong, maar kon niet verhelpen dat Natas zijn enkels raakte. Hij viel achterover en kroop achteruit. snel krabbelde hij overeind, maar toen hij ging staan zakte hij door zijn enkel en viel opnieuw. Snel legde hij zijn handen op zijn enkel, en een nouwelijks zienbare van kleur veranderende gloed verspreidde zich om zijn handen.

Intussen kreeg Andrew lucht van wat Owen en Natas aan het doen waren. "Max moet je kijken" Riep hij.

Natas legde haar mes recht voor Owen zijn gezicht en zei ´´geef je over´´. Haar stem klonk super serieus net als haar gezicht wat dus helemaal niet bij Natas paste. Ze lette wel goed op wat Owen zou doen omdat ze niet voor verassingen wou staan.
Max keek naar onder en zag Natas met Owen vechten. ´´Natas wint toch wel´´ schepte Max op.

Andrew knikte "kan best kloppen, in it geval is ze in het voordeel, want ieder mes of zwaard, buigt Natas, Owen kan aleen proberen zijn nederlaag later plaats te laten vinden."

Owen knikte langzaam "Lijkt me een goed plan, dan kan ik mijn wonden helen." Hij haalde diep adem "Ik geef me over" riep hij zo hard dat de draken het konden horen.